Լույս է տեսել 3 հատորները մեկտեղող «Պատկերազարդ պատմություն հայոց» գիրքը, իմ պատանեկան երազանքներից մեկը, մանավանդ որ նկարները շատ ավելի որակյալ ու գունեղ են:
Երկնքից օդապարիկներով մարդիկ իջան: Ես անհամբեր սպասում էի օդապարիկ նստելուն: Նստեցի իհարկե, բայց օդապարիկը պարանով կապված էր գետնից, դա առաջին հիշեցումն էր, որ իմ թռիչքներն այս քաղաքում պիտի կանխվեն:
«Փաբին պետք է վերաբերես ինչպես նախկին ընկերուհուդ. նա պետք է առանց քեզ չկարողանա ապրել և միշտ ցանկանա վերադարձնել քեզ»:
Շաբաթվա 7-րդ օրը Արարչի նման զարթուցիչը ևս հանգստանում է, որովհետև ոչ ոք աշխատանքի չի շտապում ու խցանումներ չկան:
Հիմա քեզնից փախչելու ժամանակն է, քաղա՛ք: Հիմա ինձ տուն պետք չի, ախմա'խ, հիմա աշխարհն իմ տունն է. ցավով սովորեցրիր:
Սանահինի գլխին ոչ թե խոտ է աճում, այլ մի փոքրիկ անտառ՝ ծառերով, թփերով, ծիտիկներով, փոքր գազաններով: Եթե մի օր որոշեն էդ ծառերը քոքահան անել, կարող է նույնիսկ բնապահպանները բողոքեն:
Տղամարդկանց մի ստվար զանգված իսկապես ամեն օր բորշչ չի կարողանում ուտել, իսկ նա նոր դելիկատես է:
Պետք է պայքարել, որովհետև բոլորիս աչքն ու գրպանը ծակելու է հասարակական տրանսպորտից օգտվելիս ամեն անգամ 100-ի փոխարեն 150 դրամ վճարելը, որովհետև բավակա՛ն է:
Ֆիլմը չի գերում անհավատալի ինտրիգներով, էքշնով, գաղտնիքներով, սա ուղղակի գեղեցիկ ֆիլմ է գեղեցիկ կյանքի մասին:
Ամենուր, որտեղ կարիք կա, որտեղ պետք է, որտեղ մի բան այն չէ, միշտ շարժման մեջ, կյանքի բովում, միշտ օգտակար ու զարմանալի Թումանյանը: