Արդեն անդրադարձել եմ ImYerevan.com-ի լրագրողների կիքսերին: Հասել է երկրորդ չափաբաժնի հերթը: Շարքը շարունակելի է, քանի դեռ շնչում, գրում և շփոթվում են մեր լրագրողները:
Հանրապետության հրապարակի վերակառուցման հայեցակարգային նախագծի ճարտարապետական բաց մրցույթին ներկայացված բոլոր 13 նախագծերն էլ սարսափ ֆիլմի ժանրից են:
Երբ տրամադրությունդ կախված է արևի երևալ-չերևալուց, երբ գիշերը ոչ թե ֆռֆռում, այլ սրթսրթում ես, ուրեմն հաստատ իմացի՝ դռան շեմին ձմեռն է չոքել:
Ամենաաշխույժը քաղցր բամբակի առևտուրն էր։ Հաջորդ տեղում ադիբուդին էր։ Բայց քյաբաբի գործը թեժ տասնյակի առաջին հորիզոնականում էր. բրդուճը` 700-1000 դրամ։
Իմ տոնն եք նշում, բայց ինձ հարցրե՞լ եք` ես ինչ եմ ուզում։ Երբևէ մտածե՞լ եք, որ ձեր տաշի-տուշիներից, զուռնա-դհոլից, ինձ պուպուշացնող ծիլ-ծաղիկներից վաղուց հոգնել եմ։
Ուսուցչի օրը մտորելու և ունեցածը վերագնահատելու առիթ է: Ուսուցչի և աշակերտի զրույցին է սպասում մի ամբողջ ազգ:
Ամեն քնած-չզարթնածի հետ տատս գնում էր էն աշխարհ. մի քանի օր լավ չէր սնվում, պարտադիր հիվանդանում էր, ճնշման դեղերը հայտնվում էին բարձի տակ, բայց օրեր անց գործը կլանում էր տատիս:
Խմբագրի գործն էլ գործ չի, օրական կարդում ես բազում բառեր, տառեր ու նախադասություններ, ոչ միշտ առաջին անգամից ընկալում՝ ինչ ասել կուզեր, հաճախ էլ՝ բնավ չհասկանալով հեղինակի մտքի թռիչքը:
Կաննի արևը ջահել էր ու լցված սենտիմենտալ սեքսով: Ֆրանսիայի ոչ մի քաղաքում ես չտեսա հետույքը կիսաշղարշված ձևով բացած կնոջ:
Հայ հազարավոր նահատակ ու մահվան դեմ մաքառած բռունցքներ, չեմ նախանձում ձեզ։ Այդպես էլ չդարձաք անկախության խորհրդանիշ։