Հայ մարդը դարեր շարունակ Աստծո օրհնությամբ է սկսել ու ավարտել օրը: 21-րդ դարում, սակայն, մեր եկեղեցու ծեսերը զգալիորեն կրճատվել են:
Մեր տղաներն այդ երկու տարին բանակը բանտ են ընկալում, բայց թե որ դատավճռով են նստած՝ չգիտեն։ Մինչև հային չվերադարձնենք հայ լինելու հպարտությունը, նա չի հասկանա հայոց բանակում ծառայելու իմաստը։
Ալվարդը, Նվարդն ու Գոհարը այսուհետև ոչ միայն աղջկա, այլև հայկական լարային երաժշտական նոր գործիքի` բաս քանոնի անուններ են: Այն իսկական հեղափոխություն է հայ երաժշտության ասպարեզում:
Նրանց բոլորին միավորողը արվեստն է, բայց այս անգամ արվեստից զորեղ է գտնվել օգնության ցանկությունը:
Նրանք փորձում են պահպանել ազգային տարազը, կամ գոնե դրա մի մասը: Իրենց արտաքին տեսքը կառուցելիս անպայման ընդգրկում են տարազի որևէ էլեմենտ:
Կան սովորական ու արտասովոր հրաշքներ: Էդուարդ Ղազարյանի ստեղծագործությունները հրաշք են՝ կերտված մարդու ձեռքերով: Վարպետը լքել է մեզ, բայց չէ՞ որ հրաշքը հավիտյան է:
Նեղլիկ մուտքի կես ոտնաչափ լայնության աստիճանները պսակվում են մի անշուք դռնով, որը բացում է հսկա, ահռելի, անգրկելի թագավորության դռները:
Ոսկերիչ եղբայրներ Սևակ ու Սարգիս Բաղդասարյանների ստեղծագործական կյանքը վճռված էր ի ծնե: Ապրում էին հոր ու հորեղբոր` ձեռագործ խեցեղենով ու նկարներով լի տանը, հագնում մոր ստեղծած՝ ազգային նախշերով շորերը:
Երաժշտական գործիքներ պատրաստող վարպետ Ռուբենն իր մասնագիտական բոլոր գաղտնիքները գրի է առնում նոթատետրում: Առայժմ չգիտի՝ ով կդառնա հարուստ փորձի ժառանգորդը:
Հասարակական ակտիվ կյանքին զուգահեռ բժիշկն ապրում էր միայն մտերիմներին հայտնի երկրորդ կյանքով: Նրա տան պատերը զարդարող կտավները հետագայում դարձան թանգարանի մաս: