Ինչ անում է` ներքին մղումով է, ամեն ինչի մեջ փորում ու արվեստի հատիկ է դնում, տարբեր բոլորից, խենթ ու անսովոր։ Ինչպե՞ս է հասնում դրան, խոսքերով չես ասի։
Թումանյանի տուն-թանգարանի այցելուները 3D ակնոցով կարող են դիտել ու միաժամանակ մասնակցել 3-4 րոպե տևողությամբ հեքիաթի անիմացիային:
Դերասանի համոզմամբ՝ հենց երգն է, որ կարող է միավորել մարդկանց, և, իհարկե, առաջին քայլն այդ ուղղությամբ արեց ինքը. ամբողջ դահլիճը ձեռք-ձեռքի տվեց ու նրա հետ հավասար երգեց «Ով սիրուն, սիրուն»-ը:
Պետրոս Ադամյանի աշխատանքներից Արքա Լիրի դիմանկարով պահպանվել են երկու ափսեանկարներ, որից մեկը գտնվում է նրա ֆոնդում, մյուսը՝ Մխիթարյան Միաբանության թանգարանում:
Վարդան Պետրոսյանը նկատել է, որ շատերին տանջում է մի միտք՝ ինչպես դուրս գալ ստեղծած անելանելի վիճակից։ Նա առաջարկում է «Ամեն երկուշաբթի» միասին ելքեր փնտրել։
Եռալեզու ներկայացումը մեկ անգամ ևս ապացուցում է, որ բեմը չի ենթադրում արևէ արգելքներ:
Մեր ներաշխարհի խորքերում ծվարած-լռած զգացումների հետ մենակ ենք մնում, խոստովանություններ անում ու նորից համոզվում՝ Ֆրունզը չէր խաղում, այդպես անկեղծ խաղալ անհնար է:
Հյուրախաղերով հանդես գալով «աշխարհի բեմահարթակներում»` Փափազյանը հռչակ է ձեռք բերել շեքսպիրյան դերերի կատարմամբ:
Դերասանուհին խոսքից թվում է՝ Ժակլինը ոչ թե սպասարկման ոլորտում աշխատող կիսագռեհիկ ֆրանսուհի է, այլ Շենգավիթ համայնքի թաղային հանցագործ հեղինակություններից մեկի արժանավոր դուստրը:
Վարշամ Գևորգյանի խաղաոճին տիպիկ բնորոշումը տալու համար պետք է դիմել Չեխովի` դերասանին տված «Слишком играет» գնահատականին: