Նիցշեի ժառանգության ավարտուն կազմը կա՛ հայերեն: Ի հպարտություն: Ու նաև՝ ի հեճուկս:
«Անգլոսունդուկյանական» այս «վեհափուչիկը» երևանյան առաջին իսկ դիտումից հետո պայթեց:
Այնտեղ ուտում են պիստակն ու կեղևը միանգամից թափում գետնին:
Եթե Մոնթեն կամ Արաբոն ողջ լինեին, ապա, անկասկած, նրանց կարելի էր գտնել հենց այս փաբում:
Երբ վանդալները 455 թվին վարի տվին Հին Հռոմը, դժվար մտածեին, թե իրանց գենետիկան մի 1500 տարի հետո ցփնվելու էր լեռներից իջած ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ կոչվող հպարտ ցեղատեսակի որոշ ներկայացուցիչների մեջ:
Երբ գնացքը շարժվում էր, խեղճի կիսասոված մարմինն անկշռելի էր դառնում: Լողալով վագոնից վագոն էր անցնում՝ տալով հանգուցյալ թերթերի անուններ:
Եթե դուք ժամը 6-ից հետո չեք ուտում, իսկ թխվածքներ միայն երազում եք տեսնում, ապա երբեք, ոչ մի դեպքում չգնաք Crumbs, քանի որ գայթակղությանը դիմանալն ու այս բլիթները չուտելն անհնար է:
Նա մի քանի երգ կատարեց Վիկտոր Ցոյի երգացանկից, որից հետո ներկաները սկսեցին վանկարկել` «Ցոյ ժիվ, Ցոյ ժիվ»:
Թե՛ հայ, թե՛ համաշխարհային գրականությունը իր տարբեր իրացումներով վկայում է, որ մենք էլ չենք ճանաչում Ցեղասպանությունը:
Գիրքը օգնում ու մղում է սթափ լինել պատմությունը գնահատելիս, օգնում է պատասխանել անգամ այսօրվա բազմաթիվ ԻՆՉՈ՞Ւ-ներին…