Միայն հաջորդող գալարների բարձրությունից հետ նայելով կարելի է տարբերել հիմքը մասնիկներից ու գիտակցել մնայուն արժեքների գինը:
Ինչպե՞ս է ֆիլմի ռեժիսոր Հրաչ Քեշիշյանը գնահատում իր աշխատանքը և ինչպե՞ս է վերաբերվում այդաստիճան բուռն հասարակական քննարկումներին:
1950-ականների վերջում Լենինգրադի բարձրագույն գեղարվեստաարդյունաբերական ուսումնարանի շրջանավարտ Սվետլանա Միրզոյանը նախագծեց առաջին սովետական միկրոավտոբուս РАФ-977-ը, որը ժողովուրդը հետագայում անվանեց «ռաֆիկ»:
Pixar Animation Studios-ի «Քաջը» անիմացիոն ֆիլմը ուրախ կերպարներից, հետաքրքիր սյուժեից և նոր տեխնոլոգիաների կիրառումից զատ առանձնանում է նրանով, որ պրոդյուսերը Քեթրին Սարաֆյանն է:
Կարելի՞ է անել այնպես, որ ամառը գա ձմռան կեսին, ու լույս լինի ոչ միայն առավոտյան ու ցերեկը, այլև կեսգիշերն անց: Պարզվում է՝ այո: Պետք է ուղղակի մտնել նկարիչ Արմեն Պրոյանի արվեստանոցը:
Գրող և էսսեիստ Արամ Պաչյանը 2012-ին հրատարակեց իր «Ցտեսություն, ծիտ» վեպը: Գրքի գլխավորը հերոսը բանակից վերադարձել է լուրջ հոգեբանական խնդիրներով:
Նա չի ապրում բոհեմական կյանքով, քանի որ արվեստ է ստեղծում, ոչ թե պտտվում դրա շուրջ: Ծնված օրից կերպարվեստի մեջ է, բայց երբեք իր նպատակը չի համարել ինչ-որ բան պատկերել:
Իր ոչնչացված աշխատանքների մասին նա խոսում է անանցողիկ ցավով: Ափսոսում է այդպես էլ չիրականացած նախագծերի համար: Անկեղծորեն և բարձրաձայն վրդովվում է, երբ փորձում են մոռացության մատնել:
Գևորգ Մուրադի ճանապարհը դեպի նյու-յորքյան արվեստային միջավայրի վերին լիգա սկսվեց պատահական, երջանիկ հանդիպումներից այն մարդկանց հետ, ովքեր հավատացին անհավանականին՝ նկարների լռությունը ձայն ունի:
Բոցավառ աչքերով այս տղային հիշում են դեռ Երևանի ակումբային ելույթներից, երբ նա մինուսային նվագակցությամբ կուլտային երգեր էր երգում: Նա երաժշտական աշխարհ մտավ զարմանալի համառությամբ: