Հայկական գորգի հանգույցների մեջ դարեր շարունակ հյուսվել են առասպելներ, առեղծվածներ ու գաղտնիքներ:
Փայլուն գրականագետ, հեղափոխական, զինված ուժերի գերագույն հրամանատար՝ նրա կոչումները շատ էին, իսկ առաքելությունը՝ գրեթե անհնարին։
Նրա ամբողջ կյանքը թատրոն էր, բայց դերասան համարում էր միայն ինքն իրեն: Ամեն օրը բեմադրություն էր, ընկերների հետ ամեն հանդիպումը՝ ներկայացում, հանրության հետ ամեն շփումը՝ ֆանտասմագորիկ շոու:
1996-ին Աստղերի միջազգային ռեգիստրը երկնային լուսատուներից մեկն անվանեց Գոհար Գասպարյանի պատվին: Աստղը նոր լույսով շողաց երկնակամարում Արամ Խաչատրյանի ու Կոմիտասի կողքին:
Պոետի տուն-թանգարանում արժեքավոր շատ իրեր կան. թե այն հիվանդասենյակի դուռը, որի հետևում վախճանվեց մեծ պոետը, թե այն պահարանը, որի ճեղքերի արանքում թաղված էին նրա ձեռագրերը:
Նրա գրքերն ունեին այնպիսի մեծ տպաքանակ, ասես ոչ թե արձակ էին, այլ արագ հարստանալու ուղեցույց: Նույնիսկ գրականությունից հեռու մարդիկ հասկացան, որ ի հայտ էր եկել Զոշչենկոյի ու Չեխովի մակարդակի վարպետ:
Անհնար է պատմությունը նորից գրել. այն ստեղծվում է մեկ անգամ: 20-րդ դարի Երևանի պատմությունը գրվում էր վստահ ձեռագրով, շեշտակի գծերով, նոր խոսքերով, առանց սխալների ու մտորումների:
Եթե սուզալողի բազմակի չեմպիոն և աշխարհի ռեկորդակիր Շավարշ Կարապետյանն ապրեր Հելլադայում, նրա սխրանքների մասին հերակլեսյանից շատ առասպելներ կհյուսեին. տասնյակ փրկված կյանքեր, այն էլ՝ խաղաղ ժամանակ:
Ի՜նչ անսահման պետք է լինի երեխա ունենալու կնոջ իղձը, որ պատրաստ լինի սեռական կապ ունենալ գրանիտե քարի՝ պորտաքարի հետ:
Մուսալեռ գյուղը հիմնելուց հետո ամեն տարի՝ սեպտեմբերի երրորդ կիրակին 14 ընտանիք հարիսա էր եփում՝ այդպիսով նշելով Մուսա լեռան հաղթական ինքնապաշտպանությունը: