Ճարտարապետ Ռաֆայել Իսրայելյանի մտքերը Երևանի ապագայի մասին և այն մասին, թե ի՞նչ տեղի ունեցավ իրականում հինգ տասնամյակների ընթացքում:
Աբսուրդն այն է, որ Հայաստանը գետնին է հավասարեցնում իր մշակութային արժեքները միայն այն պատճառով, որ ամրացնելու համար մեծ ծախս է պահանջվում:
Անիի վառ վարսերն ու վինտաժային հագուստը հաճախ կարելի է նկատել Փարպեցի փողոցի փաբերում: Ինչպիսի՞ն է լրագրողի Երևանը՝ նույնքան վինտաժային, թե առավել նորաոճ:
Որտե՞ղ վայելել արտագրասենյակային թանկարժեք րոպեները. Երևանյան սրճարանների կանոնավոր շարքեր մտավ առաջին «ընդդիմադիրը»՝ «ԷՕՆ» ակումբը:
Նրանց նպատակն է մարդկանց մեջ արթնացնել մարզվելու ցանկություն, հաղթահարել ծուլությունն ու օրվա քսան րոպեն հատկացնել մարզումներին: Նրանք պրոֆեսիոնալ սպորտին առաջարկում են լուրջ այլընտրանք:
Ովքեր են աշխատում փողոցային լապտերների անխափան պայծառության վրա, ինչը և ինչպես են լուսավորում դրանք, որպեսզի հաղթահարվի խավարը:
Լեզուների ակտիվ ու պասիվ իմացության, իռլանդերենը փրկելու, ռուսերեն մտածողության և այլ լեզվական բաների մասին պատմում է հիպերպոլիգլոտ Արամ Գարեգինյանը:
Երևանցիների մի մասը, կոլոլվելով բրդերի մեջ, հաշվում է սառն ու ձնառատ ձմռան օրերը, մինչդեռ մյուսները որոշել են վայելել այն:
«Երքաղլույսի» ամենավաղեմի ինժեներ, այժմ դիսպետչեր Պետիկ Բալյանը կիսվում է լուսավորման գործընթացի իր ամենավառ հիշողություններով: