ԻՄԽՈՀ
Տոմս չունեմ, բայց դիպլոմ ու հոդված ունեմ
Թատերական այս նոր մշակույթի համաձայն թատերագետը պարտավորված է դիպլոմն ու հոդվածների տրցակը թևատակին գալ ներկայացման:
Մոխրոտիկի անվան թատրոնը
Տղան, եթե թատրոն էր խաղում կամ դաշնամուր նվագում, ուրեմն ղզիկ էր: Պարզվում է` բակային ներկայացման մեջ միակ ղզիկը ես էի, չնայած այնքան փոքր էի, որ... Սովետում երեխաները միայն որոշակի տարիքից հետո էին սեռերի բաժանվում...
Ռուբեն Հովսեփյանի Մարկեսը
Վեպերի թարգմանություններում ոճական միասնությունը չափազանց ներդաշնակ է, նրանցում պատկերված իրականությունը՝ իսկապես մոգական:
Մտահոգեկան լոգանք բեմում
Վահան Բադալյանին, որոշ վերապահումներով, բրավո, իսկ Արսեն Խաչատրյանին` միայն ու միայն քաղաքավարության կիսամեռ ծափահարություններ:
Մատյան լրագրության. ազատ խոսքը՝ առանց փողկապի
Միայն կադրից դուրս է կիրառվում մարդկային բառապաշարով զրուցելու գաղափարը, եթերում հայտնվում են զուտ բյուրոկրատական մտքեր:
Թատերական սնահավատություններ. ողջ մեռելը
Էնտուզիազմ կոչվածը տարիների հետ կորցնում է իր լուսավոր թևերը, կարևոր կերպարներն ու դերերը դերասանին շրջանցում են, հուսահատությունը դառնում է վայրենի:
Արմինե Անդա. «Անկիմյուրի բնակիչները»
Տասնոտնուկ մաթեմատիկոսները արկածների այնքան էլ հակված չեն, բայց նրանց պատկերացումները աշխարհի մասին դրդում են ուրիշ տրամաբանություն տեսնել:
Երևանի Uptown-ը
Այս վայրը միաժամանակ փաբ է, ակումբ ու ռեստորան, ու բաց է լինելու առավոտյան 11-ից ու երեկոյան 12-ից հետո էլ չի փակվելու, ավելին՝ խոստանում է չդառնալ հերթական գլամուր վայրը:
Անծանոթ ազնվականի կտավները
Լույս է տեսել լեհահայ գեղանկարիչ Թեոդոր Աքսենտովիչի կյանքի և ստեղծագործության մասին առաջին հայերեն մենագրությունը:
