Մշակույթ Թատրոն
Մոսկվայի Ս. Փարաջանովի անվան թատրոնի հյուրախաղերը Հայաստանում
Մոսկվայի Ս. Փարաջանովի անվան թատրոնն այս տարի նշում է իր 20 ամյակը: Այդ կապակցությամբ թատրոնը հյուրախաղեր է սկսել, որոնց շրջանակներում նախատեսվում է այցելել Հայաստան, այնուհետև` Ֆրանսիա: Սեպտեմբերի 22-ին և 23-ին Երևանցիները բացառիկ հնարավորություն կունենան դիտելու Մոսկվայի` Ս. Փարաջանովի անվան թատրոնի երկու ներկայացում, որոնցից մեկն առանձնահատուկ ուշադրության է արժանի: Սեպտեմբերի 22-ին Կ. Ստանիսլավսկու անվան ռուսական դրամատիկական թատրոնում տեղի կունենա Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին նիրված «ARMENIADA». Հայաստանի երազների ալքիմիա խոհափիլիսոփայական բեմադրությունը, որը կազմված է արվեստի տարբեր ժանրերի` կինոյի, պոեզիայի, թատրոնի և կերպարվեստի համադրությունից: «ARMENIADA» ներկայացման պրեմիերան կայացել է 2015 թվականի ապրիլի 13-ին Մոսկվայի միջազգային երաժշտության տան Սվետլանովյան դահլիճում: Բեմադրության սյուժետային հիմքը գլխավոր գործող անձանց՝ «Ժամանակի» և «Ջանի» (հայկական հոգու) հանդիպումն է:
Փարաջանովի անվան թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար, նախագծի հեղինակ և բեմադրող ռեժիսոր Վլադիմիր Գաբբեն պարզաբանում է, թե ինչ սպասելիքներ կարող է ունենալ հայ հանդիսատեսը «ARMENIADA» ներկայացումից: Վլադիմիր Գաբբեի խոքերով, բեմադրությունն իր դրամատուրգիական խորությամբ և պատկերավորման երևակայական գծերով հիշեցնում է Փարաջանովի այլաբանական պոետիկայի, Սևակի շիկացած խոսքի, Հայաստանի հին արքետիպերի բազմաչափ միահյուսման, Նարեկացու աշխարհի, մեծ ազգի հավիտենական իմաստության և անըմբռնելի Երազի խաչմերուկը: Թատրոնն առաջարկում է հանդիսատեսին երկխոսության բռնվել բեմադրության մեջ ներկայացված հավաքական կերպարների հետ, բեմական խոսքի մեջ գտնել սեփական «Ես» -ը և ստանալ հայկականությանն ու հայությանը վերաբերող հարատև հնչող հարցերի պատասխաններ:
- «ARMENIADA» -ն Հայաստանի երազների ալքիմիան է: Այն ներկայացնում է բացառիկ բեմական լուծում` կինո-թատրոնային տարածության համադրություն, որը ժամանակակից հանդիսատեսին հնարավորություն է տալիս երևակայական ուխտագնացություն կատարելու մեր նախնիների երկիր, նրանց հետ մասնակցելու ընդմիշտ մահացած մեծ Երազի տոնին: «ARMENIADA»-ն կիրք է՝ հնազանդված ոգուն, տարօրինակ, տարաշխարհիկ, այլալեզու հնչյուններ, գույնի և հնչյունի կախարդանք, Փարաջանովի թատրոնի առասպելական աշխարհ, երևակայության, անուրջների, երազների աշխարհ: Ի՞նչ է սա` առասպել, հեքիաթ, երևակայական արարողություն: Երևի թե`բոլորը միասին:
Էկրանի և բեմի՝ միմյանց մեջ սերտաճած բեմահարթակները թատրոնին օժտում են կինեմատոգրաֆի հրաշքով՝ իր հմայքի կախարդանքով հանդերձ, ժամանակի և տարածության կերպափոխություններով՝ դրանց կենսաթրթիռ ներկայության էֆեկտով: Բեմի կամ դահլիճի շրջանակներով չսահմանափակված թատրոնը, որ գոյություն ունի այլ, ավելի ճիշտ՝ սեփական կանոններով և ավանդույթներով, իր աուրան տարածում է յուրաքանչյուր հյուրի վրա, ոչ թե հանդիսատեսի, այլ՝ հենց հյուրի, յուրաքանչյուրիս ներգրավելով դեպի մեր ներաշխարհ տանող գլխապտույտ ճամփորդության մեջ:
