Լոռվա մարզում տեսարժան վայրերն անպակաս են. բավական է գլխավոր մայրուղուց մի քիչ շեղվես, բնությունը բացահայտում է շատ ավելին, քան պարզապես հուշարձաններ:
Հայաստանում կան հարյուրից ավելի լճեր՝ հիմնականում բարձրադիր, գողտրիկ ու անհասանելի վայրերում: Այնքան հեռու, որ շատերը երբեք չենք էլ տեսել: Ներկայացնում ենք լավագույն ընտրանին:
Հիմալայները հնագույն ժամանակներից համարվում են սրբազան հող: Աշխարհում, թերևս, չկա մեկը, ով երբևէ չի երազել լինել այնտեղ: Այդպես էլ երկու խենթ երևանցիներ գնացին սուրբ Գանգես գետի ակունքը:
Ոտքերս սոթ էին տալիս քարքրոտ փլվածքների վրա: Պարբերաբար կանգնում էինք, զգույշ քայլում, որ ոտքի տակից քար չպոկվի ու չընկնի ավելի ներքևում գտնվողների գլխին:
Այս գողտրիկ վայրը չի բղավում, չի կանչում, չի շլացնում: Ուղղակի սպասում է մեկին, ով կնկատի իրեն Որոտանի կիրճի խորքում:
Շուշին զգացմունքների կորստից ապաքինվող քաղաք է՝ ցուցական նորությամբ և մղկտացող ու մեղավոր անցյալով: Քաղաքը նորից է կյանք առնում. նոր բնակելի շենքեր, վերականգնված տներ:
Երբ նայում ես՝ ինչպես են հորդ անձրևի տակ երեխաները երջանիկ դեմքերով նավակները ափ հանում, հստակ հասկանում ես, որ նրանց ամենամեծ ցանկությունը առագաստի տակ նավարկելն է:
Սևանի ափի կյանքը պետք է ոչ միայն տեսնել, լսել կամ զգալ, այլև համտեսել: Լճի շնորհիվ յուրահատուկ է ամբողջ շրջանի խոհանոցը:
Սարերի վերևում մեզ պատահած հովիվը հանգիստ այծենակաճի խորքերից դուրս քաշեց վերջին մոդելի սմարթֆոնն ու sms-ով մեզ ուղարկեց իր էլեկտրոնային հասցեն:
Գառնիի ձորում նկարահանված կարճ հոլովակ ցույց տվեցի ու հարցրի, թե իրենց կարծիքով՝ որտեղ է նկարահանվել: Բոլորը նույնն ասացին՝ Գլենդելի մոտակայքում: