Իր ոչնչացված աշխատանքների մասին նա խոսում է անանցողիկ ցավով: Ափսոսում է այդպես էլ չիրականացած նախագծերի համար: Անկեղծորեն և բարձրաձայն վրդովվում է, երբ փորձում են մոռացության մատնել:
Գևորգ Մուրադի ճանապարհը դեպի նյու-յորքյան արվեստային միջավայրի վերին լիգա սկսվեց պատահական, երջանիկ հանդիպումներից այն մարդկանց հետ, ովքեր հավատացին անհավանականին՝ նկարների լռությունը ձայն ունի:
Կիևյան փողոցի դալանից Հրազդանի ձորի բերանին գտնվող փոքր, կանաչ բակը մտնելով՝ հայտնվում ես գեղատեսիլ մի աշխարհում կամ էլ՝ գեղանկարչի աշխարհում: